Ko Poe Zay

(orginal end)-->

ကဗ်ာ စာမ်က္ႏွာ

သတင္း စာမ်က္ႏွာ

စကားစျမည္

ျမန္မာ စာအုပ္မ်ား

၀တၴဳတို၊ ၀တၴဳရွည္၊ ကဗ်ာ၊ မွတ္သား ဖြယ္ အေထြေထြ စာအုပ္မ်ား အပါအ၀င္ ျမန္မာ အီးဘုတ္ (E-book) စာအုပ္ေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္အား အခမဲ့ ဖတ္႐ႈႏိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။

Other things

test

ရန္သူႏွင့္စကားေျပာျခင္း-၈

Sunday, August 12, 2007

၉၇

ဇူလိုင္ (၄) ရက္ေန႔မွာ က်ေနာ့္ကို ဗိုလ္ခ်ဳပ္၀ီလမ္စီလာေတြ႔ၿပီး ေနာက္တေန႔က်ရင္သမတဘိုသာနဲ႔ေတြ႔ဖို႔ က်ေနာ့္ကိုေခၚသြား မယ္ လို႔ အေၾကာင္းၾကားတယ္၊ သူက အဲဒီ ေတြ႔ဆံုမႈကို ‘ေလးစားသမႈေတြ႔ဆံုပြဲ’ အျဖစ္ေဖာ္ျပၿပီး က်ေနာ့္ကို မနက္ (၅) နာရီခြဲမွာ အသင့္ေစာင့္ေနဖို႔ေျပာတယ္၊ က်ေနာ္ မစၥတာဘိုသာနဲ႔ေတြ႔ဖို႔ အေနာက္တိုင္း၀တ္စံုတစံုနဲ႔ လည္စည္းတခု၀တ္သြား သင့္တယ္လို႔ ယူဆမိတယ္၊ (ထင္ရွားေသာပုဂၢိဳလ္မ်ားအဖြဲ႔လာေတြ႔တုန္းက ၀တ္စံုကေတာ့ ၾကာျမင့္စြာကတည္းက ဇာတ္သိမ္း သြားခဲ့ၿပီျဖစ္တယ္၊) ဗိုလ္ခ်ဳပ္က သေဘာတူလို႔ တခဏၾကာတဲ့အခါ အ၀တ္ခ်ဳပ္သမားတေယာက္ေရာက္လာၿပီး ကိုယ္တိုင္းေတြယူတယ္၊ အဲဒီေန႔ခင္းမွာ က်ေနာ္ဟာ ၀တ္စံုသစ္တစံု၊ လည္စည္း၊ ရွပ္အက်ၤီနဲ႔ ရွဴးဖိနပ္အသစ္ေတြရခဲ့တယ္၊ မျပန္ခင္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္က က်ေနာ့္ေသြးအမ်ဳိးအစားကိုလည္း ေမးတယ္၊ ေနာက္တေန႔မွာမေမွ်ာ္လင့္တဲ့ ေဘးဒုကၡတခုခုျဖစ္လာရင္ ကယ္ႏိုင္ဖို႔ျဖစ္တယ္၊

က်ေနာ္ဟာ ေတြ႔ဆံုပြဲအတြက္ အစြမ္းကုန္ျပင္ဆင္ခဲ့တယ္၊ ေတြ႔ဆံုပြဲအတြက္ ျပဳစုထားတဲ့ က်ေနာ့္စာလႊာနဲ႔ မွတ္စုေတြ တပံုႀကီးကို ျပန္လွန္စစ္ေဆးခဲ့တယ္၊ ေနာက္ဆံုးအေျခအေနေတြ ဆုပ္မိကိုင္မိျဖစ္ေအာင္ သတင္းစာေတြနဲ႔ စာေစာင္စာတမ္း ေတြ ရႏိုင္သေလာက္မ်ားမ်ားဖတ္ထားခဲ့တယ္၊ သမတဘိုသာ အမ်ဳိးသားပါတီေခါင္းေဆာင္အျဖစ္က ႏႈတ္ထြက္ၿပီးေနာက္ သူ႔ေနရာ မွာ အက္ဖ္ဒဗလ်ဴဒီကလပ္ ေရြးေကာက္ခံရတယ္၊ သူတို႔ႏွစ္ဦးဟာ တေယာက္ကိုတေယာက္ အသာစီးရေအာင္ အေတာ့္ကို ေျခပုန္းခုတ္ၿပဳိင္ဆိုင္ေနၾကတယ္လို႔ သတင္းထြက္ ေနတယ္၊ ဘိုသာက က်ေနာ္နဲ႔ေတြ႔ခ်င္တာဟာ သူ႔ၿပိဳင္ဘက္ အေပၚ ေၾကာလိုက္တာျဖစ္တယ္လို႔တခ်ဳိ့က ေကာက္ခ်က္ဆြဲေကာင္းဆဲြလိမ့္မယ္၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒါကို က်ေနာ္ဂ႐ုမမူပါ၊ က်ေနာ္ဟာႏိုင္ငံေတာ္သမတဘက္ကေပးလာႏိုင္တဲ့ ဆင္ေျခဆင္လက္ေတြနဲ႔ က်ေနာ္ျပန္လည္ေခ်ပတံု႔ျပန္မယ့္အဆိုေတြကို စမ္းသပ္ေလ့က်င့္ၾကည့္မိတယ္၊ ယွဥ္ဘက္တေယာက္နဲ႔ ေတြ႔ဆံုတဲ့အခါတိုင္း ကိုယ္ရည္ရြယ္တဲ့သေဘာထားအျမင္ကို သူတိတိ က်က် ရသြားေအာင္လုပ္ရမွာ ျဖစ္ပါတယ္၊

က်ေနာ္ဟာ မစၥတာဘိုသာနဲ႔ ေတြ႔ရမွာကို စိတ္လႈပ္ရွားပူပင္ေနမိတယ္၊ သူ႔ကို ‘ဧရာမမိေက်ာင္းႀကီး’ လို႔ လူသိမ်ားၿပီး ေဒါသႀကီး ရန္လိုတတ္တဲ့ သူ႔စိတ္သေဘာထားအေၾကာင္း ဇာတ္လမ္းအမ်ားအျပား က်ေနာ္ၾကားခဲ့ဖူးတယ္၊ သူ႔ကိုက်ေနာ္ၾကည့္ရတာ ေရွး႐ိုးဆန္တဲ့၊မာနႀကီး ေခါင္းမာတဲ့ အာဖရိကန္းနားလူမ်ဳိးေတြရဲ့ စံနမူနာစစ္စစ္ျဖစ္ပံုရတယ္၊ အဲဒီလိုလူမ်ဳိးေတြဟာ လူမည္းေခါင္းေဆာင္ေတြနဲ႔ တန္းတူရည္တူေဆြးေႏြးတာထက္ အမိန္႔ေပၫႊန္ၾကားတာကို ပိုလုပ္တတ္ၾကတယ္၊ မၾကာေသးခင္က သူေလျဖတ္ခဲ့တာဟာ ဒီအားသန္မႈကို ပိုၿပီးဆိုးေစတာပဲ ျဖစ္ေစခဲ့ပံုရတယ္၊ အကယ္ႈ သူက က်ေနာ့္ကို လက္ၫႇဴိးးတေငါက္ေငါက္နဲ႔ရန္သူႏွင့္ စကားေျပာျခင္းအထက္စီးပံုစံဆက္ဆံရင္ အဲသလိုအျပဳအမူမ်ဳိး က်ေနာ္လက္မခံႏိုင္ေၾကာင္း တုံ့ျပန္အသိေပးဖို႔နဲ႔ ေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးမႈကေနထထြက္ၿပီး ေတြ႔ဆံုမႈေရႊ့ဆိုင္းပစ္ဖို႔ က်ေနာ္ ဆုံးျဖတ္ထားတယ္၊

မနက္ (၅) နာရီခြဲတိတိမွာ ဗစ္တာဗာစတာေထာင္ပိုင္ ဗိုလ္မႉးမာရာအစ္ဟာ က်ေနာ့္ယာေတာအိမ္ေရာက္လာတယ္၊ သူဧည့္ခန္းထဲ၀င္လာတဲ့အခါ ၀တ္စံုသစ္ကိုစစ္ေဆးၾကည့္႐ႈဖို႔သူေရွ့မွာ က်ေနာ္ မတ္တပ္ရပ္ေနေပးတယ္၊ သူက က်ေနာ့္ကို လွည့္ပတ္ၾကည့္ၿပီးေနာက္ ေခါင္းခါတယ္၊‘မဟုတ္ေသးဘူး၊ မင္ဒဲလား၊ ခင္ဗ်ားလည္စည္းက မဟုတ္ေသးဘူးဗ်’ လို႔ သူေျပာတယ္၊က်ေနာ္ဟာ ေထာင္ထဲမွာ ေၾကာင္လွ်ာသီးလည္စည္းေတြ သိပ္မသံုးရပါဘူး၊ ဒါေၾကာင့္ အဲဒီမနက္က လည္စည္း စည္းတဲ့အခါ မွန္မွန္ကန္ကန္စည္းနည္းကို ေမ့ေနၿပီျဖစ္တယ္၊ က်ေနာ္ဟာတတ္ႏိုင္သ၍ အေကာင္းဆံုးႀကိဳးစားၿပီး လည္စည္းစည္းခဲ့တာ ဘယ္သူမွ သတိထားမိမွာမဟုတ္ဘူးလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ခဲ့တယ္၊ ဗိုလ္မႉးမာရာအစ္က က်ေနာ့္အကၤ်ီေကာ္လာၾကယ္သီးကုိျဖဳတ္၊ လည္စည္းကိုေျဖလိုက္ၿပီးတဲ့ေနာက္ က်ေနာ့္ေနာက္ကရပ္ၿပီး ၀င္ဆာႏွစ္ထပ္ခ်ည္ နည္းနဲ႔ စည္းေပးတယ္၊ ဒီေနာက္ သူက ေနာက္ဆုတ္ရပ္ၾကည့္ၿပီး သူ႔လက္ရာကို႐ႈစားတယ္၊ “အေတာ္ဟုတ္သြားၿပီ” လို႔ဆိုတယ္၊

က်ေနာ္တို႔ဟာ ဗစ္တာဗာစတာကေန ပိုးလ္စမိုးကို ကားနဲ႔ထြက္လာတယ္၊ ပိုးလ္စမိုးက ဗိုလ္ခ်ဳပ္၀ီလမ္စီအိမ္မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ကေတာ္က မနက္စာတည္ခင္းဧည့္ခံတယ္၊ မနက္စာစားၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ဟာ ယာဥ္တန္းေလးတခုနဲ႔ သမတ႐ံုးရွိရာ တြင္ေဟြးစ္ ကိုသြားၿပီးတျခားသူေတြမေတြ႔ႏိုင္တဲ့ ေျမေအာက္ကားဂိုေဒါင္မွာ ကားရပ္လိုက္တယ္၊ တြင္ေဟြးစ္ဟာေအးခ်မ္း လွပ တဲ့ (၁၉) ရာစု ကိပ္နယ္ဒတ္ခ်္ပံုစံအေဆာက္အဦးျဖစ္တယ္၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီေန႔က က်ေနာ္ဟာ အေဆာက္အဦးကို ေသခ်ာမၾကည့္ခဲ့ရပါဘူး၊ တကယ္ေတာ့ က်ေနာ့္ကို သမတ႐ံုးခန္းထဲ ခိုးသြင္းတာျဖစ္ပါတယ္၊က်ေနာ္တို႔ဟာ ေျမညီထပ္ကို ဓာတ္ေလွကားနဲ႔တက္ၿပီး သမတ႐ံုးခန္းေရွ့က ခမ္းနားတဲ့သစ္သားနံရံကပ္ ခန္းေဆာင္ထဲေရာက္လာတယ္၊ အဲဒီမွာ က်ေနာ္တို႔ကို ကိုဘီကိုအက္ဆီး၊နီးလ္ဘားနာ့ဒ္နဲ႔ ေနာက္ေတာ္ပါအက်ဥ္းေထာင္အရာရွိတစုက ႀကိဳတယ္၊ က်ေနာ္ဟာ ဒီေတြ႔
ဆံုပြဲနဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကိုအက္ဆီးနဲ႔ေရာ၊ ေဒါက္တာဘားနာ့ဒ္နဲ႔ေရာ က်ယ္က်ယ္ျပန္႔ျပန္႔ စကားေျပာခဲ့ၿပီး သူတို႔က က်ေနာ့္ကို သမတနဲ႔ အျငင္းပြားစရာကိစၥေတြမေျပာဖို႔ အႀကံေပးၾကတယ္၊

က်ေနာ္တို႔ေစာင့္ေနၾကတုန္း ေဒါက္တာဘားနာ့ဒ္ကငံု႔ၾကည့္မိရာမွာ က်ေနာ့္ရွဴးဖိနပ္ႀကိဳးေတြေကာင္းေကာင္းခ်ည္မထားတာ သတိထားမိတဲ့အတြက္ သူခပ္ျမန္ျမန္ဒူးေထာက္ထိုင္ၿပီး ျပန္ခ်ည္ေပးတယ္၊ ဒီလူေတြ ဘယ္ေလာက္ေတာင္ စိတ္လႈပ္ရွား ပူပန္ေနၾကတယ္ဆိုတာ က်ေနာ္သိသြားသလို အဲဒီအတြက္ က်ေနာ့္မွာလည္း စိတ္ေအးေဆးတည္ၿငိမ္မႈ ပိုျဖစ္မသြားပါဘူး၊
ဒီေနာက္ မွာ တံခါးပြင့္သြားၿပီးေတာ့ က်ေနာ္ဟာ အဆိုးဆံုးကိုေမွ်ာ္လင့္ရင္း အခန္းထဲ၀င္သြားတယ္၊ ပီဒဗလ်ဴဘိုသာဟာ ခမ္းနားလွတဲ့ သူ႔႐ံုးခန္းတဖက္ထိပ္ကေန က်ေနာ့္ဆီေလွ်ာက္လာနယ္လ္ဆင္မင္ဒဲလားတယ္၊ သူ ဒီလိုေလွ်ာက္လာဖို႔ အေသ အခ်ာစီစဥ္ထားတဲ့အတြက္ က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ဟာအလယ္ေခါင္တိတိက်က်မွာ ဆံုမိၾကတယ္၊ သူက လက္ဆန္႔တန္း ကမ္း ေပး ၿပီး ၀မ္းသာအယ္လဲျပဳံးေနတယ္၊ တကယ့္ကိုပဲ အဲဒီပထမဆံုးအခ်ိန္ပိုင္းကစလို႔ သူကက်ေနာ့္ကို လံုးလံုးစိတ္ေအးသြားေစ ခဲ့တယ္၊ သူဟာ ထာ၀စဥ္ပဲ ယဥ္ေက်းပ်ဴငွာနဲ႔ ဂါရ၀တရားရွိၿပီး ရင္းႏွီးေဖာ္ေရြလွတယ္၊

က်ေနာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္ေနၾကတာကို ဓာတ္ပံုအျမန္႐ိုက္ယူၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔ကို စားပြဲရွည္ႀကီးတစ္လံုးမွာ ကိုဘီကိုအက္ဆီး၊ ဗိုလ္ခ်ဳပ္၀ီလမ္စီနဲ႔ ေဒါက္တာဘားနာ့ဒ္တို႔ လာေရာက္ပူးေပါင္း၀ိုင္းထိုင္ၾကတယ္၊ လဖက္ရည္ခ်ေပးၿပီးေတာ့ က်ေနာ္တို႔စကားစေျပာၾကတယ္၊ စကားစေျပာကတည္းက က်ေနာ္တို႔ဟာ တင္းမာတဲ့ႏိုင္ငံေရးအျငင္းအခံုေတြႏႊဲေနတာ မဟုတ္ဘဲ ရႊင္လန္းတက္ႂကြၿပီး စိတ္၀င္စားဖြယ္ေကာင္းတဲ့ ပညာေရးေဆြးေႏြးခန္းလုပ္ရသလိုပါပဲ၊ က်ေနာ္တို႔ဟာ ေလးေလးနက္နက္ကိစၥရပ္ေတြထက္ သမိုင္းနဲ႔ေတာင္အာဖရိကယဥ္ေက်းမႈအေၾကာင္းေတြ ပိုေဆြးေႏြးၾကတယ္၊ က်ေနာ္က မၾကာေသးမီကဖတ္ခဲ့ရတဲ့ အာဖရိကန္းဘာသာမဂၢဇင္းတေစာင္ရဲ့ ေဆာင္းပါးတပုဒ္ထဲက ၁၉၁၄ ခု အာဖရိကန္းနားလူမ်ဳိးေတြ သူပုန္ထမႈအေၾကာင္းအစေဖာ္ၿပီး အဲဒီတုန္းက သူပုန္ေတြ ဖရီးစတိတ္ျပည္နယ္က ၿမိဳ့ေတြကို သိမ္းတဲ့အေၾကာင္း ေျပာျပ လိုက္တယ္၊ က်ေနာ္တို႔တိုက္ပြဲဟာ ဒီနာမည္ေက်ာ္သူပုန္ထမႈနဲ႔ အလားတူတယ္လို႔ေျပာၿပီး ဒီသမိုင္းအျဖစ္အပ်က္အေပၚ အေတာ္ေလးေဆြးေႏြးၾကတယ္၊

ေတာင္အာဖရိကသမိုင္းကို လူမည္းေတြ ၾကည့္ျမင္မႈနဲ႔ လူျဖဴေတြၾကည့္ျမင္မႈ မတူၾကတာအမွန္ပါပဲ၊ သူတို႔ အျမင္က ဒီသူပုန္ထမႈကို ညီအကိုခ်င္းရန္ျဖစ္တာလို႔ျမင္ၿပီး က်ေနာ္တို႔တိုက္ပြဲကိုေတာ့ ေတာ္လွန္ပုန္ကန္မႈလို႔ ျမင္ၾကတယ္၊ က်ေနာ္က က်ေနာ္တို႔တိုက္ပြဲကိုလည္း အသားအေရာင္ကြဲျပားေနရတဲ့ ညီအကိုခ်င္းတိုက္ပြဲအျဖစ္ ၾကည့္ျမင္ႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာလိုက္တယ္၊
ေတြ႔ဆံုပြဲဟာ နာရီ၀က္ေတာင္မၾကာလိုက္ဘဲ ၿပီးဆံုးတဲ့အထိ ရင္းရင္းႏွီးႏွီးေအးေအးေဆးေဆးျဖစ္ခဲ့တယ္၊ ၿပီးမွပဲ က်ေနာ္က အေရးႀကီးတဲ့ကိစၥရပ္တခု တင္လိုက္တယ္၊ အဲဒါကေတာ့က်ေနာ္ကိုယ္တိုင္အပါအ၀င္ ႏိုင္ငံေရးအက်ဥ္းသားအားလံုး ႁခြင္းခ်က္မရွိလႊတ္ေပးဖို႔ မစၥတာဘိုသာကို က်ေနာ္ေတာင္းဆိုလိုက္တာပဲျဖစ္တယ္၊ အဲဒါဟာ ဒီေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲမွာ အေျခ
အေန တင္းမာသြားေစတဲ့ တခုတည္းေသာ အခ်ိန္အခါျဖစ္ခဲ့တယ္၊ မစၥတာဘိုသာကေတာ့ အဲဒါလုပ္မေပးႏိုင္လို႔ ၀မ္းနည္းေၾကာင္း ျပန္ေျပာတယ္၊

ဒီေနာက္မွာ တကယ္လို႔ ေတြ႔ဆံုမႈသတင္းေတြေပါက္ၾကားခဲ့ရင္ ဘယ္လိုရွင္းၾကမလဲဆိုတာ ခပ္တိုတိုေဆြးေႏြးၾကတယ္၊ က်ေနာ္တို႔ဟာ တိုင္းျပည္မွာၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔ ႀကိဳးပမ္းတဲ့အေနနဲ႔ လက္ဖက္ရည္အတူေသာက္ဖို႔ ေတြ႔ဆံုၾကတဲ့အေၾကာင္း ခပ္႐ိုး႐ိုးေၾကညာခ်က္တခုခပ္ျမန္ျမန္ေရးဆြဲလိုက္တယ္၊ အဲဒါကို သေဘာတူၾကၿပီးတဲ့အခါ မစၥတာဘိုသာက ထိုင္ရာကထၿပီး က်ေနာ့္ကို လက္ဆြဲႏႈတ္ဆက္တယ္၊ ေတြ႔ဆံုရတဲ့အတြက္ အင္မတန္၀မ္းေျမာက္ေၾကာင္း ေျပာတယ္၊ တကယ္ပဲ ၀မ္းေျမာက္ စရာပါ၊ က်ေနာ္ သူ႔ကိုေက်းဇူးတင္ရွိေၾကာင္းေျပာၿပီးလာလမ္းအတိုင္းျပန္ခဲ့တယ္၊

ဒီေတြ႔ဆံုေဆြးေႏြးပြဲဟာ ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးေရးသေဘာအရၾကည့္ရင္ ဘာကိုမွမေပါက္ေရာက္ခဲ့ပါဘူး၊ ဒါေပမဲ့ တျခား အဓိပၸာယ္အရေတာ့ ေပါက္ေရာက္ခဲ့တယ္၊ မစၥတာဘိုသာဟာနယ္ျခားစည္းေက်ာ္ဖို႔လိုတဲ့အေၾကာင္း ေျပာတာၾကာလွၿပီ ျဖစ္ေပမဲ့ သူကိုယ္တိုင္က အဲဒီ့တြင္ေဟြးစ္ မနက္ပိုင္းထိ တခါမွမေက်ာ္ခဲ့ပါဘူး၊ အခုေတာ့ ေနာက္ျပန္လွည့္မရေတာ့ဘူးလို႔
က်ေနာ္ထင္ျမင္မိတယ္၊ေနာက္တလအၾကာျဖစ္တဲ့ ၁၉၈၉ ခု၊ ၾသဂုတ္လမွာ ပီဒဗလ်ဴဘိုသာဟာ ႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ႐ုပ္ျမင္သံၾကား ကေနၿပီး ႏိုင္ငံေတာ္သမတအျဖစ္ကႏႈတ္ထြက္ေၾကာင္း ေၾကညာလိုက္တယ္၊ သူ႔ ေနာက္ဆံုးႏႈတ္ဆက္မိန္႔ခြန္း ဟာ ထူးဆန္းအံ့ၾသဖြယ္ရာပဲ ဟိုေရာက္သည္ေရာက္ ကေပါက္တိကေပါက္ခ်ာ ေျပာသြားတယ္၊ အဲဒီထဲမွာ သူက အစိုးရ၀န္ႀကီးေတြဟာ ယံုၾကည္မႈေဖာက္ဖ်က္တယ္၊ သူ႔ကိုလ်စ္လ်ဴ႐ႈတယ္၊ အာဖရိကအမ်ဳိးသားကြန္ဂရက္ရဲ့ ကစားကြက္ထဲ ၀င္သြားခဲ့တယ္လို႔စြပ္စြဲထားတယ္၊ ေနာက္တေန႔မွာေတာ့ အက္ဖ္ဒဗလ်ဴဒီကလပ္ဟာ ယာယီသမတအျဖစ္ က်မ္းသစၥာ က်ိန္ဆိုၿပီး ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးအတြက္ပိုင္းျဖတ္ခ်က္ကို အတည္ျပဳခဲ့တယ္၊ က်ေနာ္တို႔အတြက္ မစၥတာဒီကလပ္ဟာ အေရးမပါသူတေယာက္လို႔ ျမင္ခဲ့မိတယ္၊ သူအမ်ဳိးသားပါတီေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာတဲ့အခါ သူဟာ ပံုစံက်ပါတီ၀န္ထမ္း သက္သက္အျဖစ္ထက္ပိုလဲမပို၊ ေလ်ာ့လဲမေလ်ာ့ပံုရခဲ့တယ္၊ သူ႔အတိတ္ဘ၀မွာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးစိတ္ဓာတ္ေဖာ္ျပခ်က္ တစြန္းတစမွ ရွိပံုမရခဲ့ပါဘူး၊ သူဟာ ပညာေရး၀န္ႀကီးအျဖစ္ လူျဖဴတကၠသိုလ္ေတြမွာ လူမည္းေက်ာင္းသားေတြ တက္ခြင့္မရေအာင္ အားထုတ္ခဲ့တယ္၊ ဒါေပမဲ့ သူ အမ်ဳိးသားပါတီေခါင္းေဆာင္ျဖစ္လာကတည္းက က်ေနာ္ သူ႔ကို ေသေသ ခ်ာခ်ာ ေစာင့္ၾကည့္ေလ့လာခဲ့တယ္၊က်ေနာ္ သူ႔မိန္႔ခြန္းအားလံုး ဖတ္ၾကည့္ခဲ့တယ္၊ သူေျပာတာေတြ နားေထာင္ခဲ့တယ္၊ သူဟာ
သူ႔အရင္လူကေန တကယ့္ကို ကြဲျပားခြဲထြက္လာမႈျပေနတာ စေတြ႔လာရတယ္၊ သူဟာ သေဘာတရားသမားမဟုတ္ဘဲ လက္ေတြ႔သမားျဖစ္တယ္၊ ေျပာင္းလဲဖို႔လိုအပ္တယ္၊ ေရွာင္လႊဲမရဘူးလို႔ျမင္တဲ့သူျဖစ္တယ္၊ သူက်မ္းသစၥာက်ိန္ဆိုတဲ့ေန႔မွာပဲ က်ေနာ္ သူ႔ထံေတြ႔ဆံုဖို႔ ပန္ၾကားစာတေစာင္ ေရးပို႔လိုက္တယ္၊

မစၥတာဒီကလပ္က ရာထူးလက္ခံပြဲမိန္႔ခြန္းမွာ သူ႔အစိုးရဟာ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးရဖို႔သံဓိဌာန္ခ်ထားေၾကာင္းနဲ႔ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးအတြက္ ပိုင္းျဖတ္ထားတဲ့ ဘယ္အဖြဲ႔နဲ႔မဆို ေစ့စပ္ေဆြးေႏြးမယ္လို႔ေျပာသြားတယ္၊ ဒါေပမဲ့အေနအထားပံုစံသစ္အတြက္ သူ႔ပိုင္းျဖတ္ ခ်က္ကို လက္ေတြ႔သက္ေသျပတာကေတာ့ ကိပ္ေတာင္းၿမိဳ့မွာ ပုလိပ္ရဲ့ ရက္စက္ၾကမ္းၾကဳတ္မႈကို ကန္႔ကြက္တဲ့ခ်ီတက္ ဆႏၵျပပြဲတခု စီစဥ္တဲ့အခါ ေပၚလာတယ္၊ အဲဒီဆႏၵျပပြဲကို ဂိုဏ္းခ်ဳပ္ဘုန္းေတာ္ႀကီးတူးတူးနဲ႔ ဆရာေတာ္အလန္ဘိုးဆက္တို႔က ေခါင္းေဆာင္မွာျဖစ္တယ္၊ သမတဘိုသာလက္ေအာက္မွာဆိုရင္ ခ်ီတက္ပြဲဟာ ပိတ္ပင္ခံရမွာျဖစ္ၿပီး ဆႏၵျပသူေတြကလည္း အဲဒီပိတ္ပင္မႈကိုအာခံၾကလို႔ အၾကမ္းဖက္မႈေတြေပၚလာမွာျဖစ္တယ္၊ သမတသစ္ကေတာ့ ႏိုင္ငံေရးစုေ၀းပြဲေတြအေပၚ ကန္႔သတ္ခ်ဳပ္ခ်ယ္မႈေတြ ေလွ်ာ့ေပးမယ္လို႔ ေျပာထားတဲ့အတိုင္း ကတိတည္ၿပီးခ်ီတက္ပြဲကိုခြင့္ျပဳခဲ့တယ္၊ ၿငိမ္းၿငိမ္းခ်မ္းခ်မ္း ဆႏၵျပဖို႔ပဲေတာင္းဆိုခဲ့တယ္၊ အရင္လူနဲ႔မတူတဲ့လူသစ္တေယာက္က တက္မကိုင္ေနပါၿပီ၊

Labels: အျခား စာမ်က္ႏွာ

posted by ျမင့္ေဇ @ 10:42 PM

0 Comments: