Ko Poe Zay

(orginal end)-->
 
ကဗ်ာ စာမ်က္ႏွာ
သတင္း စာမ်က္ႏွာ
စကားစျမည္

ျမန္မာ စာအုပ္မ်ား
၀တၴဳတို၊ ၀တၴဳရွည္၊ ကဗ်ာ၊ မွတ္သား ဖြယ္ အေထြေထြ စာအုပ္မ်ား အပါအ၀င္ ျမန္မာ အီးဘုတ္ (E-book) စာအုပ္ေပါင္း ၅၀၀ ေက်ာ္အား အခမဲ့ ဖတ္႐ႈႏိုင္ပါတယ္ခင္ဗ်ား။
Other things
test
ကိုဗဟိန္း မွသည္ ေက်ာ္ကိုကို အထိ …
Sunday, October 28, 2007

ကိုဗဟိန္း မွသည္ ေက်ာ္ကိုကို ထိ

ာင္ေ၀း (ေခတၱ ပုန္းခိုက်င္း တေနရာ)

ဗိုလ္ခ်ဳပ္ောင္ဆန္း မွသည္ ေဒၚောင္ဆန္းစုၾကည္ ထိ

၁၃၀၀ျပည့္ ေရးေတာ္ပံု မွသည္ ၂၀၀၇ (ၾသဂုတ္- စက္တင္ဘာ) ေ႐ႊ၀ါေရာင္ ေရးေတာ္ပံု ထိ

၁၉၃၈- လုပ္သမား၊ လယ္သမား၊ ေက်ာင္းသား ေပါင္းစည္းမႈ မွသည္ နယ္ခ်ဲ႕ဆန္႔က်င္ေရး၊

မ်ဳိးသားလြတ္ေျမာက္ေရး

၁၉၄၅- မတ္လေတာ္လွန္ေရး မွသည္ ဖက္ဆစ္ဆန္႔က်င္ေရး၊ မ်ဳိးသားလ ္ေျမာက္ေရး

၁၉၆၂- ဇူလိုင္ ()ရက္ (ဆဲဗင္း ဂ်ဴလိုင္) မွသည္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး

၁၉၆၃- ျပည္တင္း ၿငိမ္းခ်မ္းေရး ေဆးြ ေႏးြ ပဲြ မွသည္ ေတာ္လွန္ေရးေကာင္စီ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး

၁၉၇၄- ဇြန္ ()ရက္ လုပ္သမား ေရးခင္း မွသည္ မဆလ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး

၁၉၇၄- ဒီဇင္ဘာ၊ီးသန္႔ေရးခင္း မွသည္ မဆလ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး

၁၉၇၅- ဇြန္၊ ေ႐ႊတိဂံု ေထြေထြသပိတ္ မွသည္ မဆလ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး

၁၉၇၆- မိႈင္းရာျပည့္ မွသည္ မဆလ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး

၁၉၈၈- ရွစ္ေလးလံုး လူထုံုၾကြမႈ မွသည္ မဆလ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး

၁၉၈၈- စက္တင္ဘာ (၁၈) စစ္တပ္ ာဏာသိမ္းခံရျခင္း မွသည္ န၀တ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ

ရရွိေရး

၁၉၈၉- ဇူလိုင္၊ ေဒၚောင္ဆန္းစုၾကည္ ထိန္းသိမ္းခံရျခင္း မွသည္ န၀တ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ

ရရွိေရး

၁၉၉၀- န္ယ္လ္ဒီ ေ႐းြ ေကာက္ပဲြ ႏိုင္ရျခင္း မွသည္ န၀တ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး

၁၉၉၅- ဇူလိုင္၊ ေဒၚောင္ဆန္းစုၾကည္ ျပန္လည္ လြတ္ေျမာက္ျခင္း မွသည္ န၀တ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး၊

ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး

၁၉၉၆- ေက်ာင္းသားေရးခင္း မွသည္ န၀တ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး

၂၀၀၃- ေမ(၃၀) ေဒၚောင္ဆန္းစုၾကည္ ဒီပဲယင္း လုပ္ၾကံခံရမႈ မွသည္ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး၊

ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး

၂၀၀၆- ၈၈ မ်ဳိးဆက္ေက်ာင္းသားမ်ား၏ ျဖဴေရာင္ လႈပ္ရွားမႈ မွသည္ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး၊

ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး၊ မ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး

၂၀၀၇- ၾသဂုတ္- စက္တင္ဘာ၊ သံဃာ၊ ေက်ာင္းသား၊ ျပည္သူ ေ႐ႊ၀ါေရာင္ ေသြးစည္းမႈ၊ ၀ါေရာင္ေသြး

ေတာ္လွန္ေရး မွသည္ စစ္စိုးရ ျပဳတ္က်ေရး၊ ဒီမိုကေရစီ ရရွိေရး၊ မ်ဳိးသား ျပန္လည္ သင့္ျမတ္ေရး

လြတ္လပ္ေရး

ဒီမိုကေရစီေရး

ၿငိမ္းခ်မ္းေရး

တရားမွ်တေရး

လူ႔ခြင့္ေရး

ညီၫြတ္ေရး

ေရးေတာ္ပံုေပါင္း

ေထာင္ေသာင္းမက

ေျမာက္ျမားလွစြာ

သမိုင္းစာမ်က္ႏွာမွာ

ဗမာႏိုင္ငံလံုးဆိုင္ရာ ေက်ာင္းသားသမဂၢမ်ား ဖြဲ႕ခ်ဳပ္

ဗကသဆိုတာ

All Burma Federtion of Student Unions

ABFSU” ဆိုတာ

ရာဇ၀င္ ေျပာင္ေျမာက္

မေၾကာက္ သတၱိ

နီဘိရဲရဲ

ခြပ္ေဒါင္း သည္းနဲ႔

ဖိႏွိပ္သူ မွန္သမွ်

စစ္ာဏာရွင္ မွန္သမွ်

ျမဲေတာ္လွန္ ျဖဳတ္ခ်တဲ့

ာဂ င္ားစု ေက်ာင္းသားထုရဲ႕

တိုင္းျပဳျပည္ျပဳ

ီးေဆာင္မႈ လံေတာ္ပဲ။

ဒီလံေတာ္ကို

ျမစ္ရာေပၚမွာ

က်ဆံုးသူမ်ားရဲ႕ ုတ္ဂူေပၚမွာ

လူထုရဲ႕ ရင္ျပင္ေတာ္မွာ

ျပည္သူ႕တပ္ဦးမွာ

ျမဴးျမဴးၾကြားၾကြား

းင းစြင့င့္

ဒါ့ထက္ပိုၿပီး ရဲရဲရင့္ရင့္

ျမင့္ျမင့္မားမား လႊင့္ထူၾကရမယ္။

ျမင္းခြာ တခ်က္ေပါက္ရင္

ဗမာတျပည္လံုး

မီးဟုန္းဟုန္း ေတာက္ေစရမယ္ဆိုတဲ့

ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ကိုဗဟိန္း မွသည္

ဒီမိုကေရစီ ေရးေတာ္ပံုႀကီးတြက္

႐ိုးေတြ ေတာင္လိုပံုမွ ရမယ္ဆိုရင္

က်ေနာ္တို႔ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ ႐ိုးက

ဟိုး ာက္ဆံုးမွာ ရွိေနပါလိမ့္မယ္ဆိုတဲ့

ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ မင္းကိုႏိုင္ မွသည္

၂၀၀၈ ငါတို႔ေခတ္ႏွင့္ ၿပိဳင္

ရင္ဆိုင္ ခ်ီတက္

မ်ဳိးဆက္သစ္ ေရးေတာ္ပံု

ေ႐ႊတိဂံု သပိတ္စခန္း မွသည္

ေနျပည္ေတာ္ သိမ္းပိုက္ေရးထိ

ေသြးေမာ္ကြန္းေဟာင္း၊ လမ္းသစ္ေၾကာင္းမွာ

ခြပ္ေဒါင္း လံေတာ္၊ တိုက္ပြဲေခၚ

(ဒါဟာ …)

ေက်ာ္ကိုကိုတို႔ေခတ္ရဲ႕

ဗကသ ာင္ပြဲျဖစ္တယ္။

ဒါဟာ

ေက်ာ္ကိုကိုတို႔ေခတ္ရဲ႕

ဗကသ

မဟာ ာင္ပဲြ ျဖစ္တယ္။

ာင္ေ၀း (ေခတၱ ပုန္းခိုက်င္း တေနရာ)

(၁၄-၁၀-၀၇)

(မ်ဳိးဆက္သစ္ ဗကသ ေက်ာင္းသားေခါင္းေဆာင္ ရာဟု()ေက်ာ္ကိုကို ဖမ္းမခံရဘဲ ထြက္ေျပးလြတ္ေျမာက္

သြားသည့္ သတင္းကို ၾကားရၿပီးေနာက္ ဤကဗ်ာကို ေရးပါသည္)

Labels:

posted by ျမင့္ေဇ @ 10:12 PM   0 comments
ဒီခ်ဳပ္ကို ေျမနိမ့္ရာေရာက္ၿပီထင္လို႔ လွံစိုက္ဖို႔ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးထြက္လာၿပီ
Tuesday, October 23, 2007
ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးတေယာက္ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရးမွာ အ႐ံႈးကိုအသိအမွတ္ျပဳၿပီး အားလံုးကိုေက်ာခိုင္းသြားတာ ၁၆ႏွစ္ ေလာက္ရွိပါၿပီ၊ သူ႔ႏိုင္ငံေရးအဆင့္ေနရာ မရွိေတာ့ဘူးဆိုတာကို အမ်ားကေရာ။ သူကိုယ္တိုင္ကေရာ အသိအမွတ္ျပဳၿပီး ႀကိဳး၀ိုင္းထဲကို မ်က္ႏွာသုတ္ ပု၀ါအျဖဴပစ္ခ်တာနဲ႔ ဇာတ္သိမ္းသြားခဲ့တာပါ၊ (သူ႔စကားနဲ႔ဆိုရင္ အမတ္ေနရာ ၂၅၀ အေ႐ြး ခံရာမွာ တေနရာပဲအေ႐ြးခံရလို႔ ျဖစ္ ပါတယ္၊) ဒါေပမဲ့အခုေတာ့ သူျပန္ၿပီးပြဲထြက္လာပါတယ္၊ ဗိန္းေမာင္းနဲ႔မဟုတ္ပါ။ ခြ်တ္နင္းေလးနဲ႔ဆိုရင္ ပိုမွန္မလား မသိပါ၊ ဒါေပမဲ့ မ်က္ႏွာေျပာင္ေျပာင္နဲ႔ျဖစ္ပါတယ္၊ ဘာသေဘာလဲ၊ ဒီေန႔ႏိုင္ငံေရး အေျခအေနမွာ သူ႔အခန္းဘာမ်ား႐ွိေသးလို႔လဲ၊ ျပည္သူ႔ဘက္က သူကဖို႔ အခန္းမ႐ွိေတာ့ပါဘူး၊ ဒီေန႔ကာလမွာသူ႔ရဲ႔ အသံုး ၀င္မႈဟာ စစ္အစိုးရအတြက္သာ ျဖစ္ပါတယ္၊ ဒါဟာလည္း ဒီခ်ဳပ္ရဲ႔ထိပ္တန္း ေခါင္းေဆာင္ေတြျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ေရႊ။ ဗိုလ္တင္ဦး။ ေဒၚေအာင္ ဆန္းစုၾကည္။ ဗိုလ္လြင္စသူေတြကို ႏိုင္ငံေရးအရ ထုိးႏွက္ဖို႔ကလြဲလို႔ တျခားဘာမွမျဖစ္ႏိုင္ပါဘူး၊

ဗို္လ္ေအာင္ႀကီးဟာ ဗိုလ္ေအာင္ေရႊ။ ဗိုလ္တင္ဦး။ ဗိုလ္လြင္စသူတို႔ကို ‘ကြန္ျမဴနစ္’လို႔ေတာ့ မစြပ္စြဲပါဘူး၊ စြပ္စြဲလို႔ရွိရင္လည္း သူပဲ လူရီစရာပဲျဖစ္မွာပါ၊ ဒါေၾကာင့္ ‘ေနရာရခ်င္တဲ့ အေခ်ာင္သမားေတြ’ လို႔ပဲ စြပ္စြဲလိုက္ပါတယ္၊ သူေျပာပံုက ပက္စက္ၾကမ္းတမ္း ပါတယ္၊ သိကၡာ႐ွိတဲ့ႏိုင္ငံေရးသမားနဲ႔မတူပါဘူး၊ “တပ္မႉးႀကီးေတြက ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးနဲ႔ ေပါင္းရင္ေတာ့ သူတို႔ေနရာရမွာမဟုတ္ဘူး၊ မစုနဲ႔ေပါင္းမွရမယ္”ဆိုၿပီး သူ႔ကို ဒီခ်ဳပ္ထဲ ကေန ကန္ထုတ္တာပဲလို႔ ေျပာလိုက္ တာပါ၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးတေယာက္ နအဖဒီမိုကေရစီကို ေကာင္းေကာင္းႀကီးခံစားသံုးစြဲေနပံုျဖစ္ ပါတယ္၊

သံဃာေတာ္ေတြနဲ႔ ေက်ာင္းသားေတြရဲ႔လႈပ္ရွားမႈႀကီးကို အေၾကာင္းျပဳၿပီး နအဖ က ဒီခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို ထိုးႏွက္ ဖိႏွိပ္ေနခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး တစခန္းထလာတာဟာ သေဘာ႐ိုးမဟုတ္တာ ႐ွင္းေနပါတယ္၊ ေညာင္ႏွစ္ပင္ အၿပီး။ သူတို႔ရဲ႔ဖြဲ႔စည္းပံု ေရးဆြဲေရးနဲ႔အတူ ဒီခ်ဳပ္ကို ေခ်မႈန္းေရးမွာ တတပ္တအား ျဖည့္လာတာျဖစ္ပါတယ္၊ ျဖည့္တယ္ ဆုိတာမွာ သူကသူ႔ဆႏၵနဲ႔သူ ထြက္လာတာဆိုရင္ မွားပါမယ္၊ နအဖက ထြက္ခုိင္းလို႔။ သူ႔အႀကိဳက္ေတြ႔ၿပီး ဒူးကေလး ဗံုေထာင္တီးထြက္လာတာပါ၊ သူ႔ဟာနဲ႔သူေပ်ာ္လို႔၊ သူအင္ မတန္၀ါသနာပါတဲ့ ကိုယ္ရည္ေသြးတာလည္း လုပ္ခြင့္ ရေတာ့မယ္ေလ၊ သူဟာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေအာင္ဆန္း။ ဗိုလ္ေန၀င္းတို႔နဲ႔တတန္းတည္း ျဖစ္တယ္ဆိုတာကို သူ႔ပစပ္ကထြက္တဲ့ အေထာက္အထားေတြနဲ႔ ေျပာေတာ့တာပဲမဟုတ္လား၊

တကယ္ေတာ့ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးအေၾကာင္း။ သူ႔သမိုင္းကိုေျပာရမယ္ဆိုရင္ သူဟာ က်ဥ္းထဲက်ပ္ထဲ ေရာက္တိုင္း ကိုယ့္ အခ်င္းခ်င္းအေပၚ သစၥာေဖာက္ေလ့႐ွိတယ္၊ ေနရာ၀င္ယူတတ္တယ္ဆိုတာက စရမွာပါ၊ (၁၉၅၈ အာဏာသိမ္းပြဲ။ ၁၉၆၂ အာဏာသိမ္းပြဲနဲ႔ ၁၉၈၈ က ‘အာဏာလက္လႊဲယူ’ ပြဲမွာ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး ဘာလုပ္ခဲ့သလဲဆိုတာေတြကို ၾကည့္ပါ၊) ဖဆပလေတြ ၁၉၆၀ခုႏွစ္ေ႐ြးေကာက္ပြဲမွာ အ႐ံႈးႀကီး႐ံႈးေတာ့ ဗိုလ္ေန၀င္းက သူ႔အဖို႔ ဆို႐ွယ္လစ္စစ္ဗိုလ္ေတြနဲ႔လမ္းခြဲမွ သူ႔ေ႐ွ႔ေရးေကာင္းမယ္။ ဒါေၾကာင့္မို႔ တပ္ထဲမွာ႐ွိတဲ့ က်န္ဆို႐ွယ္လစ္ေတြနဲ႔လဲ ေညာင္ညိဳပင္စခန္္းမွာ ကတႊၽီပါလမ္းခြဲ ခြဲေတာ့မယ္လို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီး ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္။ ဗိုလ္ၾကည္၀င္းစသူေတြကို ဖယ္႐ွားတဲ့ခဲ့ပါတယ္၊ ဒါေပမဲ့ အဲဒီအစုရဲ႔ထိပ္သီးတေယာက္ျဖစ္တဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး။ ၁၉၅၈ခုႏွစ္မွာ အာဏာသိမ္းၿပီျဖစ္ေၾကာင္း ဗိုလ္ေမာင္ေမာင္နဲ႔အတူ ဦးႏုအိမ္ကို သြားၿပီးအေၾကာင္းၾကားခဲ့တဲ့ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးဟာ ဗို္လ္ေမာင္ေမာင္တို႔နဲ႔ ျပဳတ္မသြားပဲ ဘာေၾကာင့္ ဗိုလ္ေန၀င္း အပါးမွာ က်န္ေနရစ္တာလဲဆိုတာ စဥ္းစားစရာေကာင္းပါတယ္၊ ဗိုလ္ေန၀င္းက သူဒုတိယအႀကိမ္ အာဏာမသိမ္း မီေလးတင္ ျဖစ္တဲ့ ၁၉၆၂ခုႏွစ္ ေဖေဖာ္၀ါရီလ ၁၈ရက္မွာ တပ္မႉးႀကီးမ်ားအစည္းအေ၀းေခၚၿပီး ဆို႐ွယ္လစ္တပ္မႉးႀကီး ၁၃ဦး ကို ထုတ္ပစ္ခဲ့တာျဖစ္ပါတယ္၊

ဗိုလ္ေန၀င္းမေသမီ ႐ွစ္ေလးလံုး ကာလတုန္းက ဗိုလ္ေန၀င္းနဲ႔ပတ္သက္လို႔။ မဆလပါတီနဲ႔ပတ္သက္လို႔ သူဘာေျပာခဲ့ဖူးလို႔လဲ၊ အခု ဗိုလ္ေန၀င္းမ႐ွိေတာ့မွ ဗိုလ္ေန၀င္းကို သစၥာေဖာက္ျပေနပါတယ္၊ ဒါ့အျပင္ အခုဆိုရင္ သူဟာ ဒီခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြကို သစၥာ ေဖာက္ျပန္ပါၿပီ၊ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္က အခ်ဳပ္ခံေနရခ်ိန္။ ဒီခ်ဳပ္ေခါင္းေဆာင္ေတြ အဖမ္းခံေနရခ်ိန္မွာမွ ထြက္ၿပီးေျပာလာတာပါ၊ ေနာက္ေက်ာကိုဓားနဲ႔ထိုးတာထက္ ဆိုးပါတယ္၊ “ရန္ကုန္က ကေလးေတြကို နယ္စပ္လႊတ္လိုက္တယ္၊ အခုလက္မွတ္နဲ႔ေတာခိုတဲ့ သေဘာေပါ့”လို႔ ေျပာေနတာဟာ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို ေခ်ာက္တြန္းေနတာပဲ ျဖစ္ပါတယ္၊၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးဟာ ဒီလိုပဲ အဆင္း ဘီးတပ္ေလ့႐ွိသူပါ၊ သူ႔ႏိုင္ငံေရး ဘ၀တေလွ်ာက္ လံုး အဲဒီလိုပဲလုပ္ခဲ့တယ္ဆိုတဲ့သမိုင္းရွိပါတယ္၊ သူဗမာျပည္ဆိုရွယ္လစ္ပါတီ (ဗဆပ)ရဲ႔ တြဲဘက္အေထြေထြ အတြင္းေရးမႉး ေနရာရေအာင္လုပ္ခဲ့ပံုနဲ႔ ၄၈ ျပည္တြင္းစစ္ျဖစ္ေအာင္ လုပ္ခဲ့ပံုေတြကို ေနာင္အလ်ဥ္းသင့္ရင္ ေရးပါ ဦးမယ္၊)

သူဟာ ‘ဗိုလ္ေန၀င္းတပည့္ ဘယ္တုန္းကမွမျဖစ္ခဲ့ဘူး’လို႔ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးကေျပာပါတယ္၊ ဟုတ္ရဲ႔လား၊ “တပည့္ မျဖစ္ခဲ့ဘူး၊ တပည့္ခံခဲ့တာပဲ” လို႔ ေျပာခ်င္တာ ျဖစ္ပါလိမ့္မယ္၊ “သူလည္းစာေရး ကိုယ္လည္းစာေရး”လို႔လည္း တန္းတူ သူငယ္ခ်င္းခ်င္းသဖြယ္ ေျပာလုိက္ပါေသးတယ္၊ လူမွန္သမွ် ေမြးလာၾကတုန္းကေတာ့ ‘ပုခုံးးလက္ (၂) လံုး။ ဖ၀ါးလက္ (၂) သစ္’ နဲ႔ခ်ည္းပါ၊ ဒါေပမဲ့ အားလံုး မွတ္မိတဲ့ ႐ွစ္ေလးလံုးျဖစ္ကာနီးမွာ ဗိုလ္ေန၀င္းဆီကိုသူေရးခဲ့တဲ့ “ဗိုလ္ခ်ဳပ္ခင္ဗ်ား-”ဆိုတဲ့ စာေတြကိုျပန္စဥ္းစားလိုက္ပါ၊ တပ္အျပင္ကို ေရာက္။ အာဏာအ၀န္းအ၀ိုင္းအျပင္ကို ေရာက္ေနရာကေန သူလွမ္းဖားပံု ေတြဟာ ပုခံုးခ်င္းဖက္ႀကီးလာသူေတြ။ မင္း-ငါ ေျပာေနသူေတြ ေရးပံုနဲ႔တူပါရဲ႔လား၊

ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးတေယာက္ ဘယ္တုန္းကမ်ား ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ႔ အထက္က ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးေနခဲ့ဖူးလို႔လဲ၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး ေသေသခ်ာခ်ာစဥ္းစားပါဦး၊

ဗမာျပည္စာေပေလာကမွာ ထူးထူးျခားျခားနာမည္ထြက္တဲ့ ျမတ္ခိုင္ကိုယ္တိုင္ အင္တာဗ်ဴးလုပ္ထားတဲ့ လွ်ပ္တစ္ျပက္ဂ်ာနယ္ထဲက ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးရဲ႔ ေျပာၾကားခ်က္ေတြထဲမွာ သူက သူရဲ႔အသက္(၈၀) ျပည့္ေမြးေန႔ ကိစၥကို လည္း ေျပာေနပါေသးတယ္၊ သူ႔စကားက အဲဒီမွာထပ္ခ်ဲ ႔ျပအုန္းမယ္။ ေစာင့္ၾကည့္ဆိုတဲ့ အဓိပၸာယ္ထြက္သလိုလိုပါပဲ၊ အဓိကဟာ ဒီခ်ဳပ္ရဲ႔လက္ရွိေခါင္းေဆာင္ႀကီးေတြ (တပ္မႉးႀကီးေတြ)ကို အပုတ္ခ်ခ်င္တာပဲ၊ အဲဒီေခါင္းေဆာင္ေတြ ေျပာမရ ဆိုမရ ျဖစ္ေနခ်ိန္မွာ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးလက္စားေခ်မလို႔ ျပင္ေနတာပါ၊ တကယ္ေတာ့ ဒီခ်ဳပ္ ဗဟိုရဲ႔ ဥကၠဌမွန္သမွ်ဟာ တပ္မႉး ႀကီးေတြခ်ည္းမဟုတ္ပါလား၊

အခု ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး ပြဲထြက္လာတာဟာ -
(က) တပ္မႉးႀကီးေတြကို ထိုးႏွက္အပုတ္ခ်ဖို႔
(ခ) ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ကို စြဲခ်က္တင္ဖို႔ (ဗိုလ္ေအာင္ဆန္းကို သခင္ထြန္းအုပ္လုပ္ခဲ့သလို) ျဖစ္တယ္၊
(ဂ) တျခား ေသာင္းေျပာင္းေတြလာေတြကေတာ့ သူ႔ထံုးစံအတိုင္း ငါသိ - ငါတတ္ လူတြင္က်ယ္ လုပ္ခ်င္တာပါ၊ တကူးတက မွတ္ခ်က္ေပးစရာမလိုပါဘူး၊ “အလံ႐ႉးနဲ႔ ဖဲသံုးခ်ပ္သမား ေလပန္းျပတာ”လို႔ပဲ သေဘာထားလိုက္ပါတယ္၊ ဗိုလ္ေန၀င္းနဲ႔ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီး ဆက္ဆံေရးကိုေတာ့ ေအာက္က်မွ ရွင္းၾကပါလို႔ပဲ ေျပာလိုက္ခ်င္ပါတယ္၊
(၁) နိဂံုးခ်ဳပ္ရရင္ နအဖဟာ ႏိုင္ငံေရးမွာ ခံစစ္ေသျဖစ္ေနပါၿပီ၊ ဒါေၾကာင့္ ႏိုင္ငံေရးသံေခ်းတက္ေနတဲ့ ဓားကိုလည္း ေကာက္ကိုင္ ေနရပါတယ္၊
(၂) သူဟာ သူမေသခင္မွာ သူနဲ႔ဗိုလ္ေန၀င္းတို႔ ပႏၵက္ခ်တည္ေဆာက္ခဲ့ၾကတဲ့ စစ္အာဏာ႐ွင္စနစ္ကို ေသကာနီးမွာအလုပ္ အေကြ်းျပဳ။ ကာကြယ္ဖို႔အတြက္ ပြဲထြက္လာတာသာျဖစ္ပါတယ္၊ ဒီမိုကေရစီစနစ္ ကာကြယ္ေရး အတြက္ လံုး၀မဟုတ္ပါဘူး၊ သူဟာ အလြန္႐ွိရင္ ႐ွစ္ေလးလံုးတုန္းကေျပာတဲ့ စစ္တပ္ကိုစိတ္နဲ႔ေတာင္မွမျပစ္မွားၾကနဲ႔ ဆိုတာမ်ိဳးနဲ႔ စစ္အုပ္စုကိုကာကြယ္တဲ့ ဇာတိကို ဘယ္ေတာ့မွ မစြန္႔ပါဘူး၊
(၃) နအဖဟာ သူတို႔ရဲ႔လမ္းျပေျမပံု ေ႐ွာေ႐ွာ႐ႉ႐ႉၿပီးသြားရင္ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးကို ေနရာေပးအုန္းမလား ေစာင့္ၾကည့္ရေအာင္ပါ၊

သူဒီေန႔ဘာေတြပဲေျပာေနေန။ ျပည္သူလူထုဟာ သူပစပ္ဟလိုက္တယ္ဆိုတာနဲ႔ အကုန္အဆံုးအထိ ျမင္ၿပီးသားပါ၊ စမူဆာ ဆိုတာထက္ပိုဆိုးတဲ့ ဘြဲ႔ကိုမရခင္ျမန္ျမန္ အိမ္ျပန္ပါလို႔သာ အႀကံျပဳလုိက္ခ်င္ပါတယ္၊
ရဲေဘာ္ဖိုးသံေခ်ာင္း

Labels:

posted by ျမင့္ေဇ @ 9:42 PM   1 comments
အေ၀းကေပးစာတေစာင္


အေ၀းကေပးစာတေစာင္
၂၀၀၇ခုႏွစ္။ ေအာက္တိုဘာ ၂၃ရက္၊
ေပၚဆိုေပၚ၊ ေပ်ာက္ဆိုေပ်ာက္ စာေရးဆရာႀကီးမ်ား

ကိုဟိုဒင္းေရ-
ဒီကာလမ်ားအတြင္း ဗမာႏိုင္ငံမွာ စာေရးဆရာေတြ အင္မတန္သတိထားေနထိုင္ ေရးသားေနရတာခင္ဗ်ား သတိထားမိတယ္ေနာ္၊ အဲ- ဒါေပမဲ့ တဘက္မွာေတာ့လည္း စာေရးသူတခ်ိဳ႔ျပန္ေပၚထြက္လာၿပီး လက္ေမာင္းတပင့္ပင့္။ ကေလာင္တ၀င့္၀င့္နဲ႔ မျပတ္ေရးသားေနၾကတာေတြ ေတြ႔ရသဗ်၊ က်ေနာ္ဆိုလိုတာ နအဖသတင္းစာေတြထဲက အမိႈက္ေတြ မဟုတ္ဘူးေနာ္၊ သူတို႔ကို က်ေနာ္က စာေရးသူစာရင္းထဲေတာင္မထည့္ဘူး၊ က်ေနာ္ဆိုလိုတာ သခင္တင္ျမ။ ဦးခ်စ္လိႈင္။ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးဆိုတဲ့ တခ်ိန္က မဆလပါတီ ဗဟိုေကာ္မတီထိပ္သီးသံုးဦးကိုပါ၊


ဒါမ်ားဘာထူးဆန္းလို႔လဲလို႔ ခင္ဗ်ားကေမးေကာင္းေမးမယ္၊ ဒါဆိုရင္က်ေနာ္က ဒီလိုေျဖမယ္၊ ထူးသေပါ့ဗ်ာ၊ ထူးမွထူး၊ ဆန္း မွဆန္း၊ အခ်ိန္ကာလအားျဖင့္လည္းထူး၊ အေၾကာင္းအရာအားျဖင့္လည္းဆန္း။
သူတို႔ေပၚလာတာ ဘာေၾကာင့္ထူးဆန္းသလဲဆို ဒိအယင္က သူတို႔ေပ်ာက္ေနလို႔ပဲ၊ ၿပီးခဲ့တဲ့ႏွစ္ေတြအတြင္း ဒီသံုးေယာက္ ဘယ္မွာမ်ား စာေရးတာ။ စကားေျပာတာခင္ဗ်ားေတြ႔ဖူးသလဲ၊ အသံလ$င့္ဌာနေတြက သူတို႔ကိုဗ်ဴးခ်င္လို႔ ေခၚလိုက္တဲ့ တယ္လီဖံုးေတြ တတီတီပဲ၊ သူတို႔ကမေျဖဘူး။ ေခါင္းေ႐ွာင္တယ္၊ သခင္တင္ျမတေယာက္ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ ေအာင္ဆန္းအေၾကာင္းစာအုပ္ေရးေနသလိုလို သတင္းထြက္လာတယ္။ ဒါေပမဲ့အၾကားပဲ။ မေတြ႔ရဘူး၊ ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးကေတာ့ ေအးေအးေဆးေဆးပဲ စမူစာေရာင္းေန သလိုလို၊ စစ္အုပ္စုရဲ႔ ဆိုက္ကိုေခၚ စိတ္ဓာတ္စစ္ဆင္ေရး ဌာနက ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးတျဖစ္လဲ မဆလသေဘာတရားဆရာႀကီး ဦးခ်စ္လိႈင္ ဆိုတာလည္း ပါရီမွာေသာင္တင္ေနလား။ အႏွိပ္ခန္းမွာ ေသာင္တင္ေနလား ေတြးေနရတဲ့အေျခအေနပါ၊

အဲဒီလိုၾကက္ေပ်ာက္။ ငွက္ေပ်ာက္ ေပ်ာက္ေနၾကတဲ့အထဲက လြန္ခဲ့တဲ့သံုးလေလာက္ကစၿပီး ျပန္ေပၚလာၾက တယ္၊ ေလ႐ူးေႏွာက္လို႔လည္းမဟုတ္။ တေစၧေျခာက္လို႔လည္းမဟုတ္ဘူး၊ ေပၚလာတယ္သူတို႔သံုးေယာက္။ တၿပိဳင္နက္ တည္းလိုလိုကို ေပၚလာတာ။ အံ့ၾသစရာမေကာင္းဘူးလားဗ်ာ၊ ေနာက္ၿပီးေပၚလာပံုကလည္း ျငင္သာသာ။ ေအးေအး ေဆးေဆးမဟုတ္ဘူး၊ မီဒီယာေတြရဲ႔ အေကာင္းဆံုးေနရာေတြမွာ ဓာတ္ပံုအႀကီးႀကီးေတြနဲ႔ တကယ့္ကိုျပဴးတူးၿပဲတဲပဲ၊ နဂိုကေတာ့ သူတို႔ပဲ အိမ္ေ႐ွ႔မွာ “မီဒီယာ သမားေတြမလာရ”လို႔ ဆိုင္းဘုတ္ခ်ိတ္ဆြဲထားမတတ္ တိမ္းေ႐ွာင္ေနၾကတာ၊ အခုေတာ့-

အဲ- ထြက္လာတယ္ဆိုတာနဲ႔ပဲ သူတို႔သံုးေယာက္စလံုး ကိုယ့္တာ၀န္ကိုယ္ ေက်ႁပြန္စြာထမ္းေဆာင္ၾကေတာ့တာပဲ၊ သူတို႔ရဲ႔ သမိုင္းေပးတာ၀န္ကို ထမ္းေဆာင္တယ္လို႔ဆိုရမလားပဲ၊ ဘာလို႔ဒီလိုေျပာရသလဲဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ားစဥ္းစားၾကည့္၊ သူတို႔ထြက္ေပၚ လာတာဘယ္လုိအခ်ိန္လဲ၊ စက္တင္ဘာလ သံဃာနဲ႔လူထုအံုႂကြမႈႀကီးျဖစ္ကာနီးေနၿပီး နအဖရဲ႔ ေညာင္ႏွစ္ပင္ညီလာခံ နိဂံုးခ်ဳပ္ခ်ိန္။ စစ္အုပ္စုအတြက္ ေျခလွမ္းသစ္နဲ႔ တေကြ႔တခ်ိဳ႔လွမ္းေတာ့မယ့္အခ်ိန္မွာ သူတို႔ကို ဆန္႔က်င္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးနဲ႔ ၾကံဳေတြ႔ရၿပီး ႏိုင္ငံေရးအရ ခံစစ္ေရာက္စျပဳခ်ိန္တဲ့အခ်ိန္ပဲ၊ ဒီလိုအခ်ိန္မွာ နအဖအစိုးရဟာ ဒီ၈၀ေက်ာ္ႀကီးသံုးေယာက္ကို ၿဗံဳးကနဲေ႐ွ႔တန္းထြက္ခိုင္းလိုက္တယ္၊ သူတို႔အဖို႔ ႏိုင္ငံေရးထိုးစစ္ဆင္ႏိုင္လိုဆင္ႏိုင္ျငားလို႔ ေတြးဟန္တူပါရဲ႔။

သူတို႔ကလည္း သူ႔ဆန္စားရဲမွလို႔သေဘာထားေလသလား။ ေသကာနီးမွာ ငါတို႔ေျပာခ်င္တာေတြ အကုန္ေျပာ သြားမယ္။ ငါတို႔ဘာေတြပဲေျပာေျပာ။ ငါတို႔ေနာက္မွာ လိုက္႐ွင္းမယ့္လူမ႐ွိေတာ့ဘူးလို႔ စဥ္းစားေလသလား။ ဘယ္လို စဥ္းစားသလဲမသိဘူး။ ေျပာလိုက္ၾကတာ၊ မ်ားမွမ်ား၊ ဒါေပမဲ့ ဘယ္သူမွေဘာင္မလြတ္ဘူးဗ်၊ ဘယ္အေၾကာင္းအရာပဲ ေျပာေျပာ။ သံုးေယာက္စလံုးဟာ နအဖက သတ္မွတ္ေပးတဲ့ေဘာင္အတိုင္း သမိုင္းေၾကာင္းအရ ဗကပနဲ႔ ဗိုလ္မႉးခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာတို႔ကို အပုပ္ခ်တိုက္ခိုက္တာ၊ ဒီခ်ဳပ္နဲ႔ ေဒၚေအာင္ဆန္းစုၾကည္ တို႔ကိုေခါင္းမေထာင္ႏိုင္ေအာင္ လုပ္တာ။ ေနာက္ၿပီးမဆလပါတီနဲ႔ ဗိုလ္ေန၀င္းအပါ မ်ိဳးဆက္ေဟာင္း စစ္အုပ္စုေခါင္းေဆာင္ေတြကို သမိုင္းအရ လက္စားေခ်တာတို႔ျဖစ္ပါတယ္၊ နအဖနဲ႔ မဆလဘာမွမပတ္သက္ဘူးလို႔ ေၾကျငာခ်င္တာနဲ႔ တူပါတယ္၊ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ကြန္ျမဴနစ္၀ါဒနဲ႔ မဆလ ဆို႐ွယ္လစ္၀ါဒတို႔ကိုလည္း သေဘာတရားအရ အျပတ္တိုက္ခိုက္တယ္၊ ဒီသမိုင္းအေကြ႔မွာ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာရဲ႔ ၾသဇာမပ်ံ႔ေအာင္အေသအခ်ာလုပ္ေရးဆိုတဲ့ ရည္႐ြယ္ခ်က္ကလည္း အဓိကတခု ျဖစ္ေနေတာ့ ျမတ္ခိုင္က ဘယ္သူ႔ကိုေမးေမး ဗိုလ္ခ်ဳပ္ေက်ာ္ေဇာကို တိုက္ခိုက္ဖို႔ ေမးခြန္းေလးေတြထည့္ထည့္ေမးတယ္၊ အထက္ ကေန အစီအစဥ္နဲ႔ခိုင္းေနတယ္ဆိုတာ သိပ္ထင္႐ွားတာေပါ့ဗ်ာ၊

လွ်ပ္တစ္ျပက္တို႔လို နအဖေဒါက္တိုင္ေဖာ္လံဖားဂ်ာနယ္မ်ားမွာပါတဲ့ အင္တာဗ်ဴးေတြမ်ားဆိုရင္ ေမးတဲ့လူက ေမးလိုက္တာ တကယ့္ကို ကြက္တိ။ ဂြင္က်၊ ဗကပ။ မဆလ။ ဒီခ်ဳပ္တို႔ကို တြယ္စရာအကြက္ေလးေတြခ်ည္းေမးသြားတယ္၊ ခမ်ာ တတ္လိုက္တာ လို႔ေတာင္ ခ်ီးက်ဴးရမလိုပဲ၊ ဟိုလူေတြဒုကၡေရာက္မယ့္အေမးမ်ိဳး- ဥပမာဦးေအာင္ႀကီး အေမရိကန္ကို ေနာက္ဆံုးတေခါက္သြားတာ ဘယ္သူလႊတ္လို႔။ ဘာကိစၥသြားတာလဲ။ ၁၉၅၈ခုႏွစ္နဲ႔ ၁၉၆၂ခုႏွစ္အာဏာသိမ္းပြဲေတြတုန္းက ဗိုလ္ေအာင္ႀကီးရဲ႔အခန္း၊ သခင္တင္ျမ ၿခံကူးခဲ့တဲ့ ႏိုင္ငံေရးပါတီေပါင္းဘယ္ႏွစ္ခုလဲ။ ၅၈ခုႏွစ္အိမ္ေစာင့္အစိုးရကဖမ္းေတာ့ ဘယ္လိုျပန္လြတ္လာသလဲ၊ ဗိုလ္ေန၀င္းရဲ႔ အႀကံေပးျဖစ္ေနတုန္းက ဘာေတြအႀကံေပးခဲ့သလဲ၊ ဦးခ်စ္လိႈင္ စစ္တပ္ရဲ႔ ဆိုက္ကို ဌာနမွာ ဘာေတြလုပ္ခဲ့သလဲ။ ဒုဗိုလ္မႉးႀကီးဘ၀နဲ႔ ကိုယ့္ေအာက္က ဗိုလ္သန္းေ႐ႊကိုဘာေတြေျပာခဲ့ဘူးလဲ။ မဆလ သေဘာတရားကို ဘယ္သူကေရးခိုင္းလို႔ေရးတာလဲ စတဲ့ လူေတြ စိတ္၀င္စားတဲ့ ေမးခြန္းမ်ိဳးေတြ တခုမွမေမးဘူး၊

သူတို႔ေျပာၾက။ ေရးၾကတဲ့အထဲမွာ ေနာက္တူညီတာေတြက လက္႐ွိနအဖအစိုးရကို တစက္ေလးမွ အျပစ္မတင္တာ၊ အမ်ားသိတဲ့ သူတို႔မွာတာ၀န္႐ွိတဲ့ ကိစၥေတြကို ဘူးကြယ္တာ။ ေနာက္ၿပီး ေသလြန္ၿပီျဖစ္တဲ့လူေတြအေပၚ အျပစ္ေတြပံုခ်တာ၊ အဂၤလိပ္စကားပံု "Dead man tells no tales" ေသတဲ့လူ ဘာမွျပန္မေျပာဘူး ဆိုတာကို သတိရစရာေပါ့ဗ်ာ၊ ေနာက္ၿပီး အသက္႐ွစ္ဆယ္ေက်ာ္မွ ကိုယ္ရည္ေသြးၾကတာ၊ သခင္တင္ျမမ်ားဆိုရင္ သူေရးတဲ့ စာအုပ္ထဲမွာ သူေခ်ာေၾကာင္းေရးတာ ၁၀ခါ ထက္ မနည္းဘူး၊

အခုေတာ့ သူတို႔တေတြ ပြဲေတာ္ႀကီးေတြ႔ေနတာေပါ့ဗ်ာ၊ ေျပာခ်င္သေလာက္ေျပာ။ သူတို႔အ႐ံႈးေပးခဲ့ရသူေတြကို တိုက္ခ်င္သေလာက္တိုက္။ ယက္စ္ေအာ႐ိုက္ခ်ည္းပဲေလ၊ ဒါေပမဲ့ သူတို႔တေတြဘယ္ေလာက္အထိ ေျပာႏိုင္။ ေရးႏိုင္ၾကမွာတဲ့လဲ၊ သူတို႔ခ်င္း နားလည္ထားတဲ့ စည္းေဘာင္ေက်ာ္ၾကည့္ပါလား၊ ပါတီေတြဖြဲ႔ၾကတုန္းက သခင္တင္ျမ တေယာက္ ဒီခ်ဳပ္ထဲ၀င္လာေသးတယ္ မဟုတ္လား။ သူ႔၀င္ဖူးတဲ့ ဆယ္ခုေျမာက္ပါတီအျဖစ္နဲ႔ေပါ့၊ ဒါေပမဲ့ ဘာၾကာ လို႔လဲဗ်ာ၊ န၀တထိပ္ပိုင္းကေန ေခ်ာင္းဟန္႔သံေပးလုိက္တာနဲ႔ တခါထဲ ကားၾကားထဲကိုျပန္၀င္ေျပးတာပဲ မဟုတ္လား၊ အဲဒီလို ပါပဲ၊ စစ္အုပ္စုရယ္လို႔ အထင္ကရ တည္႐ွိေနတဲ့ ဗမာျပည္ႏိုင္ငံေရး သံသရာမွာ လက္နက္ခ်ေတြဟာ ခုေပၚေစဆို ေပၚရ။ ခုေပ်ာက္ေစဆို ေပ်ာက္ၾကရမွာပါ၊ ျမက္ခင္းသစ္က ၿခံကူးကေလာင္႐ွင္မ်ားေတာင္ ဘယ္ျမက္ခင္းမွာသြားစားေနၾကလဲ မသိေတာ့ဘူးေလ၊

ဘယာေဘး ကြာေ၀းၾကပါေစ၊
ယာေတာကသာေျဗာ

Labels:

posted by ျမင့္ေဇ @ 12:57 AM   0 comments
ၿမိဳ႔ျပေျပာက္ၾကား အဆက္
Wednesday, October 10, 2007





Labels:

posted by ျမင့္ေဇ @ 3:15 PM   0 comments
က်ေနာ္ျမင္သည့္ အခ်က္ႏွစ္ခ်က္
Friday, October 5, 2007

စီဘုံးေတြလုိက္ဖတ္ေနရင္းနဲ႔ စိတ္ထဲမွာ ခံစားခ်က္ မေကာင္းတာေၾကာင့္ ေနာက္ပုိ္င္း မရဲတရဲဘဲ ေခ်ာင္းဖတ္ၾကည့္ျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာေတာ့ ဘယ္လုိပစ္ျပန္ၿပီ။ ဘယ္ႏွစ္ေယာက္ေသသြား ျပန္ၿပီ။ ဘယ္သူ႔ကို အိမ္ေပၚတက္ၿပီး ရုိက္ဖမ္းသြားတယ္၊ စသျဖင့္ ၊ ဒီေခတ္ဟာ လူ႔ယဥ္ေက်းမႈ (civilization and culture ကုိ ျငင္းဘု႔ိမဟုတ္ပါ) အစြမး္ကုန္ ထြန္းပတဲ့ေခတ္လုိ႔ ေျပာရင္လည္း မမွား ပါဘူး။ အဲဒီလုိ ေတြးမိေလ ကုိယ့္ႏုိင္ငံအတြက္အရွက္ရေလ ျဖစ္လုိ႔ပါ၊ အလယ္အလတ္လမ္းစဥ္လုိ႔ ေဖာ္ျပထားတဲ့ ဗုဒၶဘာသာကို အဓိက ကုိးကြယ္ရာ တုိင္းျပည္မွာ ကုိယ္ကုိးကြယ္တဲ့ဘာသာကို (ဘုရားေတြ၊ ေက်ာင္းကန္ေတြ၊ အလွဴ ျပဳမႈေတြကို ေသနတ္တကားကားနဲ႔ လုပ္ေနတဲ့ လူေတြကိုယ္တုိင္က) ကုိယ္တခိ်န္က အေလးအျမတ္ျပဳ ကန္ေတာ့ေနတဲ့ သူေတြကို ေန႔ဘက္ လမ္းေပၚရုိက္၊ ကန္ေၾကာက္၊ အုတ္ခဲနဲ႔ထု၊ ဘက္နက္နဲ႔ထုိး၊ ေသနတ္နဲ႔ပစ္၊ ကားနဲ႔တုိက္၊ ညဘက္မွာ ေက်ာင္းတုိက္ေတြထဲ အရက္ကိုးေမာင္း တုိက္ထားတဲ့ လူ႔မိစၧာေတြကို ၀င္ၿပီးရုိက္ခုိင္းကားနဲ႔ တင္သြားခုိင္းတာေတြက တကယ့္ကုိ နာမည္ၾကီး အာဏာရွင္မ်ား၊ ဖက္ဆစ္မ်ားက အရုိအေသ ေပးေလာက္တဲ့အကုသုိလ္နဲ႔ဆက္စပ္တဲ့ အျပဳအမူေတြပါ။

အာဖရိကက တြတ္ဆီနဲ႔ ဟူတူ၊ ဥေရာပက ယူဂုိဆလားဗီးယား စသျဖင့္ လူသတ္ပြဲေတြ၊ လက္စား ေခ်မႈေတြကို ကမၻာၾကီးက ျမင္ခဲ့ဘူးပါတယ္။ ခရူးဆိတ္စစ္ပြဲကစလုိ႔ ဘာသာေရးမတူညီမႈေတြေၾကာင္ ့ျဖစ္တဲ့ စစ္ပြဲေတြ၊ အယူ၀ါဒ ေၾကာင့္ျဖစ္တဲ့ စစ္ပြဲေတြ ၊ လူမ်ဳိးတုံးသန္႔စင္ေစမႈနဲ႔ ျဖစ္ပ်က္ခဲ့တဲ့ ေသြးပ်က္ဖြယ္ရာ ကိစၥေတြ၊ အမ်ားအျပား။ ဒါေပမယ့္ ဒီတခါ ျမန္မာျပည္စစ္အာဏာရွင္ရဲ့ ေသြးရုး ေသြးတမ္း တုန္႔ျပန္မႈကေတာ့ ကမၻာၾကီးတခုလုံး မွင္သက္မိသြားေစခဲ့တယ္။

ဒီအျဖစ္အပ်က္က ကမၻာ့ျပည္သူေတြရဲ ႔ အျမင္ကိုလည္း ျမန္မာစစ္အုပ္စုဟာ ဘာဆုိတယ္လဲဆုိတာကို ေသေသခ်ာခ်ာ ျမင္ေတြ႔ခဲ့ေစသလုိ၊ ျမန္မာျပည္ထဲက လူထုကိုလည္း ရုိးရုိးရွင္းရွင္း ခ်ျပေပးလုိက္ တယ္ လုိ႔ က်ေနာ္ ထင္ပါတယ္။ အဲဒီလမ္းဟာ ဒီတုိက္ပြဲကို ႏုိင္ေအာင္မတုိက္ႏုိင္ရင္ တသက္လုံး စစ္တပ္ ရဲ့ ကြ်န္ျဖစ္ေနမယ္ဆုိတာကိုပါ။ ဟုိတုန္းက ၾကားေနသူလုိလုိ၊ မျပတ္မသားျဖစ္သူ အမ်ားစုလဲ ဒီျဖစ္ေနတဲ့ လႈပ္ရွားမႈရဲ့ ရုိက္ခတ္မႈေၾကာင့္ သူတုိ႔ ၾကားေနလုိ႔မရမွန္း နားလည္သြားၾကပါၿပီ။ ဘာေၾကာင့္လဲဆုိေတာ့ နအဖရဲ့ လက္ပါးေစေတြက အိမ္ေပၚထိ တက္ရုိက္ တက္ဖမ္းေနၾကလို႔ပါ၊

ေနာက္တခ်က္က က်န္တဲ့ ဘာသာကြဲေတြကိုလည္း တပ္လွန္႔ေပးသလုိျဖစ္ပါတယ္။ ဘယ္လုိ တပ္လွန္႔ ေပးသလဲ ဆုိတာက ဘာသာကြဲ (ခရစ္ယာန္၊ မူဆလင္၊ ဟိႏၵဴ စသျဖင့္ ) အေတာ္မ်ားမ်ားဟာ ျမန္မာ ျပည္သားျဖစ္ေပမယ့္ ဗမာလူမ်ဳိးနည္းလွပါတယ္၊ အဲဒါေၾကာင့္ ဗမာလူမ်ဳိးအမ်ားစုနဲ႔ တုိက္ရုိက္ထိစပ္ ေနတဲ့ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ ရတနာသုံးပါးမွာ တပါး အပါအ၀င္ျဖစ္တဲ့ သံဃာေတာ္ေတြကိုေတာင္မွ အညွာ အတာမဲ့ ရုိက္ေနခဲ့ျခင္းက က်န္တဲ့ ဘာသာေတြကိုလည္း ဂရုမစုိက္ဘူးဆုိတဲ့ သေဘာမ်ဳိး သက္ေရာက္ ပါ တယ္။ အဲဒါရဲ့ ေနာက္ဆက္တြဲျပႆနာက က်န္တဲ့ ဘာသာ၀င္အမ်ားစုဟာ လူမ်ဳိးစုေတြမ်ားတဲ့ အတြက္ေၾကာင့္ က်ေနာ္တုိ႔ ေမွ်ာ္မွန္းထားတဲ့ ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စု ကိစၥကို ထိခုိက္ႏုိင္ပါတယ္။

ႏုိင္ငံေရးအေတြးအေခၚဆုိတာဟာ ဆယ္စုႏွစ္ ဒါမွမဟုတ္ ေခတ္ကာလတခုအတြင္းမွာ ေပၚႏုိင္ပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာသာေရးယုံၾကည္သက္၀င္မႈ၊ မိရုိးဖလာ ထုံးတမ္းဓေလ့အစဥ္အလာဆုိတာက ကမၻာ ၾကီးရဲ့ သက္တမ္းနဲ႔နီးနီး ရွိခဲ့တာပါ၊ ဒါက လက္ဆင့္ကမ္း ခံယူမႈဘဲျဖစ္တယ္။ အစဥ္အၿမဲ သိစိတ္ထဲမွာေရာ၊ မသိစိတ္ထဲမွာေရာ စြဲေနတဲ့ တရားျဖစ္တယ္။

လူတေယာက္ဟာ ႏုိင္ငံေရးပါတီတခုရဲ့ ပါတီ၀င္ကေန ေနာက္တပါတီကို ေႏွာင္ၾကိဳးမဲ့စြာ ေျပာင္းသြား ႏုိင္တယ္။ ဒါေပမယ့္ ဘာသာေရးသက္၀င္ယုံၾကည္မႈတခုကေန ေနာက္တခုကို ေႏွာင္ၾကိဳးမဲ့စြာ ကူးေျပာင္းသြားႏုိင္ဘု႔ိ ကေတာ့ မလြယ္လွပါဘူး။ ဥပမာ- နတ္စားေတြရွိတဲ့ ေဒသ မွာ ဘာသာတခုကို သာသနာျပဳႏုိင္ခဲ့တယ္ ဆုိဦး။ တကယ္တမ္း ေရာဂါဘယ ဆုိက္ကပ္ လာၿပီ ဆုိရင္ သူတုိ႔ကုိးကြယ္ခဲ့တဲ့ ဘာသာေရး ႏွစ္ခုစလုံးကို အကူအညီေတာင္းၾကတာပါ။ အခုေတာ့ ျမန္မာျပည္ရဲ့ အဓိက ဘာသာတရားျဖစ္တဲ့ ဗုဒၶဘာသာရဲ့ ရတနာသုံးပါးထဲက တခုကို စစ္အစုိးရ ဖ်က္ဆီးခဲ့ျခင္းေၾကာင့္ ၾကားေန ဆုိသည့္သူ အလြန္အမင္းရွားပါးသြားပါၿပီ။

က်ေနာ္တုိ႔ ျမန္မာျပည္တျပည္လုံး စစ္အာဏာရွင္စနစ္ေအာက္မွ လြတ္ေျမာက္ေရးဟာ အဓိက အခရာ အက်ဆုံးကိစၥပါ၊ စစ္အာဏာရွင္မရွိမွ တုိင္းျပည္ဒီမုိကေရစီ ရွိမည္။ စစ္အာဏာရွင္မရွိမွ တုိင္းျပည္ အတြင္း ျပည္တြင္းၿငိမ္းခ်မ္းေရးရမည္။ စစ္အာဏာရွင္မရွိမွ တုိင္းျပည္ကို ဖက္ဒရယ္ ျပည္ေထာင္စု စနစ္ အစစ္အမွန္ျဖင့္ တည္ေဆာက္ႏုိင္မည္။

ဖက္ဒရယ္ျပည္ေထာင္စုဆုိတာကလည္း လူမ်ဳိးစုမ်ားေပါင္းထားေသာ ျပည္နယ္မ်ားခြဲေ၀ေနထုိင္ေရး ကုိသာ ဆုိလုိျခင္း မဟုတ္ပါ၊ တျပည္နယ္အတြင္း ႏုိင္ငံတခုတည္းအတြင္း တည္ရွိေနေသာ လူမ်ဳိးေပါင္းစုံ။ ဘာသာေပါင္းစုံ၊ အယူအဆေပါင္းစုံပြင့္လန္းစြာအတူယွဥ္တြဲ အမုန္းအာဃာတ ကင္းစြာ ေနထုိင္မႈစနစ္ဟု သာ ထင္ျမင္မိသည္၊

ျမန္မာျပည္တခုလုံး၏ ျဖစ္ပ်က္ေနမႈကို ဂရုမစုိက္ခဲ့လွ်င္ေတာ့ တခုခ်င္းဆုိင္ရာ ကိစၥမ်ားသည္လည္း သဲထဲက ေရသာ ျဖစ္မည္ဟု ထင္သည္။

ထုိ႔အတြက္မိမိအေနျဖင့္ အၾကံေပးလုိသည္မွာ

၁၊ လက္ရွိျဖစ္ပ်က္ေနသည့္ တုိက္ပြဲေၾကာင့္ လူထုသည္ ရန္ငါစည္း ျပတ္သြားၿပီ။

၂။ မိမိတု႔ိတခုခ်င္းစီ ကိစၥသည္ ျမန္မာတျပည္လုံးေျပာင္းလဲေရးႏွင့္ ဆုိင္ေၾကာင္း အမုန္းအာဃာတ ကင္းစြာ ၾကည့္ျမင္ေစလိုသည္။

က်ဆုံးသြားေသာ ရဟန္းသံဃာေတာ္မ်ားႏွင့္ ျပည္သူမ်ားအား ဦးညႊတ္လ်က္

Labels:

posted by ျမင့္ေဇ @ 10:02 AM   0 comments
က်ေနာ့္အေၾကာင္း

Name: ျမင့္ေဇ
Home:
About Me: လူပ်ဳိမသုိးတသုိး မဟုတ္ေတာ့ဘူး။ မၾကာခင္ ဒန္တန္တန္ေတာ့မည္။ ေငြေရာင္ပိတ္ကားတြင္ ဆက္လက္ေစာင့္ေမွ်ာ္ပါ။
See my complete profile
ယခုလ မာတိကာ
ယခင္လ မာတိကာ အေဟာင္းမ်ား
အလည္သြားျဖစ္တဲ့ ဘေလာ့မ်ား
Powered by

Free Blogger Templates

BLOGGER

© Template by Isnaini Dot Com