|
အပူျငိမ္းေစတဲ့ ေႏြဦးမုိးက မင္းကို သယ္ခဲ့တာ ျပတင္းတံခါးမွာ အ၀ါေတြျပည့္လွ်ံ ေကာင္းကင္ေတာ္ေတာင္မွ ၀ါလဲ့လဲ့။ ပိေတာက္ရဲ့ အေ၀း ငယ္ပန္းအလွေလးရဲ့ အေ၀း ဇာတိရဲ့ အေ၀း ဒီလုိနဲ႕ ႏွစ္ေတြ ေရြ႕ခဲ့တယ္။ ဒီမွာေတာ့ ဖိဖိစီးစီး ဒုက္ခ၊ ပင္ပမ္းမွဳ၊ ေငြေၾကး၊ မယုံသကၤာမ်က္၀န္းမ်ား အထိအရွမ်ားတဲ့ လူ႕ဘ၀ ေပ့ါပါးေအာင္ စိတ္ကို ဘယ္ေပၚတင္ထားရပ။ ပိေတာက္ေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ ပြင့္ခဲ့တယ္ ႏွစ္သစ္ေတြ အၾကိမ္ၾကိမ္ကူးခဲ့တယ္ ဘ၀ကေတာ့ တဘ၀ဘဲ ဒီလုိနဲ႕ ႏွစ္သစ္ေတြဆုိတာ ငါ့အတြက္ ႏွစ္အေဟာင္းေတြသာ ျဖစ္ခဲ့တာ ၾကာ ေခ် ေပါ့ ႕႕႕။ အားလုံးကို ဥေပကၡာာျပဳလုိက္ရတယ္ ငါက ဒုတိယႏုိင္ငံေရာက္ေနသူ။ ။
Labels: ကဗ်ာ |
ကိုဖိုးေဇ အမွတ္တရ ဘေလာ့စာမ်က္ႏွာေလးတခု
ထပ္ဖြင့္ႏိုင္ရင္ေကာင္းမယ္ေနာ္။
တာရာမင္းေ၀အမွတ္တရ
ဘေလာ့လိုေပါ့။